Dit is waarom naar buiten staren goed is voor je creativiteit

In de Nederlandse taal gebruiken we het woord ‘raamambtenaar’ voor ambtenaren die niet echt productief zijn en constant uit het raam staren. De benaming is weinig vleiend, maar dat zou het eigenlijk wél moeten zijn. Want wie naar buiten staart, doet dat niet (altijd) uit verveling of om maar niet te hoeven werken. Nee, het zorgt er juist voor dat de denkkracht een extra boost krijgt!

Default mode network

Het draait allemaal om het default mode network. Dit klinkt als een instelling van je router, maar het is een begrip uit de neurowetenschap. Het defaultnetwerk is een verzameling van gebieden in je hersenen die actief worden als je cognitief niet wordt belast.

Hoe drukker je dus bezig bent in je hoofd, hoe minder snel je defaultnetwerk actief wordt. Ben je gefocust aan het werk, dan zijn vooral de taakgerichte delen van je brein actief. En deze hersengebieden zijn minder creatief.

Dagdromen

Je default mode network is met name ‘s nachts actief (het is niet voor niets dat ik midden in de nacht de naam Warempel bedacht 😉), maar dus ook op die momenten overdag dat je even aan het dagdromen bent. Wordt het defaultnetwerk actief, dan geeft dit een boost aan je creativiteit, je vindingrijkheid en je (probleem)oplossend vermogen.

Het volgende herken je vast. De hele dag door kom je maar niet op die ene naam of dat ene liedje en pas als je onder de douche staat, de aardappels schilt of op de wc zit, schiet het je te binnen. Dát is dus het default mode network dat actief wordt.

In het luchtledige staren

In het luchtledige staren is zo verkeerd dus niet (ja, laat dit maar even aan je leidinggevende lezen!). Je zondert je af van de buitenwereld en je raakt niet afgeleid van een computerscherm met socialmedia-icoontjes, de verleiding om een nieuw tabblad te openen of een pop-up met een nieuwe e-mail. Nee, door te staren zet je het taakgerichte deel van je hersenen uit en komt het defaultnetwerk tevoorschijn. En juist op dát moment ontstaan vaak de beste oplossingen, de leukste ideeën en de geniaalste ingevingen.

Dit verschilt overigens wel per persoon. Sommige mensen komen misschien juist met de beste ideeën als ze dit heel taakgericht en gefocust benaderen. Voor mij geldt het tegenovergestelde. Mij moet je bijvoorbeeld geen brainstorm laten leiden, omdat ik dan té veel bezig ben met de agenda volgen, luisteren naar alle input, vervolgvragen stellen, vooruitdenken, et cetera.

De taakgerichte gebieden in mijn hersenen maken dan overuren en mijn creatieve kant komt nauwelijks naar boven. Zet je mij tijdens diezelfde brainstorm ogenschijnlijk ‘passief’ aan tafel, dan denk ik mee en luister ik heus wel naar wat men zegt, maar kan mijn defaultnetwerk ondertussen zijn creatieve werk doen.

Dus, denk vanaf nu niet meer minachtend over iemand die onder werktijd naar buiten zit te staren, maar vertrouw erop dat hij of zij het default mode netwerk aan het werk zet om zo tot creatieve oplossingen te komen!

P.S. Tijdens het schrijven van dit blog heb ik meerdere keren naar buiten gestaard en kwam ik met een parodie op het bekende gedicht ‘Spleen’ van Godfried Bomans (of toch Michel van der Plas?):

Spelen
Ik zit mij voor het vensterglas
Onmog’lijk te vervelen.
Ik wou dat jouw brein ook zo was,
Dat kan ik aanbevelen!